EVREKA! :)

Bazen, farkedemeden bazı şeylere pek bi alışır insan. Bazen de alıştığı şeyin ne oldugunu farkedemez. Mesela bi eksiklik ,huzursuzluk, sıkkınlık hisseder günlerce günlerce... Ama neden olduğunu bir türlü anlayamaz. He ben işte onu bugün buldum:) Ben işimi gerçekten çok seviyorum. Zevk alarak çalışıyorum Allah'a şükür. Ama son 15 gündür bir tuhaflık vardı bende. Tamam yine çalışıyorum,geliyorum gidiyorum ama durup duruken isteksizlik, sıkıntı çöküyordu birden. Bu ara sık doktora gidişimden dolayı adaptasyonum mu bozuldu ki diye düşünüyordum. Sonracıma, aslında benim olmayan ama kendiminkine su dökerek space tuşunun çalışmamasına sebep olduğum için kullanmak zorunda kaldığım bir tuşu eksik klavyeyi, kendi kurumuş klavyemle tekrar değiştirdik. Ve işte o an, yani klavyeme dokunup tuşlarına bastığım annnnnn... :) Aman efenim, bende bir mutluluk bir iş hevesi bir laylaylom başladı ki sormayın gitsin:) Ayyy şu tuşlara bakın yaa,duyamıyorsunuz ama şıkır tıkır sesler geliyor tuşlara bastıkça:) Diğer gıcık klavye böyle değildi! Hem tuşu eksikti hem de takır tukur ses çıkarıyordu, HIHH! Ah canım klavyemm, sen ne güzelmişsin, ben sana ne kadar çok alışmışım:) Yukarıya benim klavyemin aynısının fotoğrafını da koydum. Öylesine, basit, sıradan bir klavyecik işte, ama ben onu çok seviyorum :)
Ne kadar boş bir yazı oldu dimi:P O zaman azıcık doluymuş hissi verdirebilmek adına size birşey sorayım. Tabi okuyan varsa:P Kayınpederimi, görümcemi, kaynımı ve eltimi yemeğe çağıracam da inşallah,bana bir menü oluşturabilir misiniz :) Lüüütfeeenn:) Tükendi menülerim :P Hadi bakiim bekliyorum. Daha çok mu beklerim ki :P